Ματθ. κεφ. 5	Ματθ. κεφ. 6	Ματθ. κεφ. 7

Όταν (ο Κύριος) είδε τα πλήθη του λαού, ανέβηκε εις το όρος. Και όταν εκάθησε, ήλθαν κοντά του οι μαθηταί του. Τότε άνοιξε το στόμα του και τους εδίδαξε και έλεγε:

• Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι, ότι αυτών εστίν η βασιλεία των ουρανών.
• Μακάριοι οι πενθούντες, ότι αυτοί παρακληθήσονται.
• Μακάριοι οί πραείς, ότι αυτοί κληρονομήσουσι την γήν
• Μακάριοι οι πεινώντες και διψώντες την δικαιοσύνην, ότι αυτοί χορτασθήσονται..
• Μακάριοι οι ελεήμονες, ότι αυτοί ελεηθήσονται.
• Μακάριοι οι καθαροί τη καρδία, ότι αυτοί τον Θεόν όψονται.
• Μακάριοι οι ειρηνοποιοί, ότι αυτοί υιοί Θεού κληθήσονται·.
• Μακάριοι οι δεδιωγμένοι ένεκεν δικαιοσύνης, ότι αυτών εστίν η βασιλεία των ουρανών.
• Μακάριοι εστέ, όταν ονειδίσωσιν υμάς και διώξωσιν υμάς και είπωσι πάν πονηρόν ρήμα καθ’ υμών ψευδόμενοι ένεκεν εμού. Χαίρετε και αγαλλιάσθε, ότι ο μισθός υμών πολύς εν τοις ουρανοίς…

Στους Μακαρισμούς ο Κύριος μας μιλά για την Θεία ανταποδοτική Δικαιοσύνη. Εμμέσως μας ανακοινώνει ότι για τον Πατέρα αξία έχουν μόνον τα Ανώτερα ευγενή αισθήματα και όχι οι διανοητικές κατακτήσεις ή τα διανοητικά χαρίσματα. Δεν μακαρίζει τους μορφωμένους, ούτε τους κατά κόσμον επιτυχημένους, ούτε τους ευφυείς...

Η μακαριότητα στην οποία αναφέρεται δεν εστιάζεται στην ζωή της ύλης αλλά στην ζωή του Πνεύματος και της ψυχής, που τώρα βρίσκονται εγκλωβισμένα σε μια ανθρώπινη ενσάρκωση, όμως ανήκουν στο χώρο της Αιωνιότητας που υπερβαίνει την γέννηση και το θάνατο!

Για τον Κύριο η μακαριότητα είναι ταυτόσημη με το άνοιγμα της καρδιάς μας στην αληθινή Αγάπη, που βρίσκεται στον αντίποδα του ανθρώπινου εγωισμού. Όταν λοιπόν μακαρίζει τους “πτωχούς τω πνεύματι” δεν αναφέρεται στους ανόητους ή τους χαζούς αλλά στους ανθρώπους εκείνους που είναι πτωχοί όσον αφορά τον ανθρώπινο εγωισμό τους!

Στη “βασιλεία των ουρανών” λοιπόν δεν θα χωρέσουν ούτε οι αλαζόνες ούτε οι μεγαλοσχήμονες αλλά μόνον οι σεμνοί και οι ταπεινοί, αυτοί που έχουν διαισθανθεί την ασημαντότητά τους μπροστά στο μεγαλείο του Θεού!

Θα χωρέσουν επίσης οι “δεδιωγμένοι ένεκεν δικαιοσύνης”, όλοι αυτοί που υπέφεραν και θυσιάστηκαν στο βωμό του Ανώτερου Δικαίου. Και ακόμη μεγαλύτερος θα είναι ο μισθός εκείνων που υπέφεραν χάριν του Κυρίου και όσων Αυτός εκπροσωπεί!

Και παρομοιάζει τον ευγενή πόθο για Δικαιοσύνη με πείνα και με δίψα, αλλά μας διαβεβαιώνει ότι όσοι αισθανόμαστε αυτό τον ιερό πόθο, να μην ανησυχούμε, γιατί θα χορτάσουμε!

Και αυτοί που πενθούν, θα παρηγορηθούνε - αλλά εδώ αναφέρεται κυρίως στο πένθος που προκύπτει από την θλίψη για τα βάσανα των άλλων και το κατάντημα της κοινωνίας... Ακόμα αναφέρεται επίσης στο πένθος της απάρνησης των εγκοσμίων χάριν των Ανώτερων και των Πνευματικών!

Και αναφέρει σαν μακαριστές ιδιότητες την πραότητα και την ειρήνη. Δεν μακαρίζει τους πολεμοχαρείς και τους βίαιους αλλά τους πράους και τους ειρηνοποιούς!

Και μακαρίζει επίσης τους σπλαχνικούς και τους ελεήμονες, καθώς αυτοί θα επιβραβευθούνε από το Μέγα Έλεος!

Και μας διαβεβαιώνει ότι όσοι έχουμε “καθαρή τη καρδία” θα δούμε τον Θεό!!!

Αλλά αγαπητέ αναγνώστη, άφησε κατά μέρος την δική μας ερμηνεία και διάβασε μόνος σου ολόκληρη την “επί του όρους ομιλία” (5^ο, 6^ο, 7^ο κεφ. κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο), το πιο εμπνευσμένο ίσως κείμενο που γράφτηκε ποτέ!

Καθώς διαβάζεις, άφησε τον Κύριο να μιλήσει ευθέως στην δική σου την καρδιά, γιατί ο Κύριος μιλά με διαφορετικό τρόπο στον καθέναν μας:

Ματθ. κεφ. 5	Ματθ. κεφ. 6	Ματθ. κεφ. 7